Urineverlies is een veel voorkomend probleem bij vrouwen. Uit onderzoek blijkt dat 1 op de 3 vrouwen vroeg of laat te maken krijgt met een mate van urineverlies. Soms wordt nog onderschat hoe dit je dagdagelijkse functioneren beïnvloedt. Gelukkig zijn er dingen die je kunt doen om urineverlies te behandelen. IPT kan heel waardevol zijn, omdat het niet alleen focust op de fysieke, maar ook de emotionele en mentale aspecten van urineverlies.

Verbinding met je bekken

Onlangs hadden we een dame bij ons in de praktijk die al jaren last had van urineverlies. Ze had al meerdere trajecten bij een bekkenfysiotherapeut afgerond. Ik ging er vanuit dat de anatomie van het bekken voor haar wel gesneden koek zou zijn. Maar tot mijn verbazing was niets minder waar. De uitleg met het bekkenmodel was voor haar een openbaring. Het was mooi om samen met haar het model, en later ook haar eigen bekken te ontdekken. Om samen de botten en spieren langs te gaan, er verbinding mee te maken en te voelen wat dit gebied haar te vertellen had. 

Geen spontane dingen meer door urineverlies

De klachten van urineverlies waren ontstaan na de geboorte van haar kinderen. Het beïnvloedde haar leven op vele manieren. Ze kon niet meer spontaan opspringen en dansen tijdens een concert. Of met haar kleinkinderen rennen, spelen en lachen zonder zich bewust te zijn van het “gevaar” die deze bewegingen met zich meebrachten. Dit had haar terughoudener gemaakt, meer ingetogen. Het maakte haar verdrietig dat ze niet meer spontaan kon zijn. 

IPT-Sessie en urineverlies

Samen gingen we tijdens de sessies aan de slag; we gingen het bekken onderzoeken, kijken waar de spanning zat, waar er verklevingen waren. Stapje voor stapje lieten we ons leiden door de wens en het tempo van haar lichaam. Emoties kwamen los, oude pijn en verdriet die opgeslagen lagen in het bekken wilden gevoeld worden. Herinneringen kwamen boven. Herinneringen van momenten dat er over haar grenzen was gegaan; zowel in het gewone leven als tijdens haar bevallingen. Er waren tranen, stille tranen, luide tranen, zuchten en soms een lach. Ik was bij haar. Moedigde haar aan te voelen, haar verdriet/wanhoop en boosheid te ontmoeten, door haar lichaam te laten gaan, erna toe te ademen. Zodat het volledig ervaren en doorvoeld kon worden.

Loslaten van spanningen door IPT

Haar bekken reageerde dankbaar op het loslaten van alle spanningen. De balans werd langzaam maar zeker hersteld en haar klachten werden aanzienlijk minder. Laatst was ze weer bij me voor een onderhoudssessie; ze had een glans over zich, die plezier in het leven verried. Ze vertelde over het spelen met haar kleinkinderen, dat ze hadden gerend over het strand. Zonder gedoe, zonder lekkage. 

Zo mooi dit werk.

Mariëtte