Ellis van Renterghem, Vroedvrouw

Wie goed doet, goed ontmoet | lezen | sporten | wandelen met de hond | moeder van 4 kids | nuchter | open | rummikub |

Hoe het begon..

“Ik was 22 toen ik begon als vroedvrouw. In 2002 in België afgestudeerd en een jaar later in 2003 begonnen als verloskundige in Tiel. In 2007 in het WKZ gaan werken waar ik ook destijds Daphne van der Putten heb leren kennen. Toen in 2013 kind nummer 4 zich aandiende ben ik er een tijdje uit vroedvrouwen bestaan gestapt. Het runnen van een gezin van 4 kinderen was lastig te combineren met het leven als vroedvrouw. Van 2015-2021 heb ik als verloskundige gewerkt in Ede en in het UMC.

Van praktijk ondersteuner weer naar vroedvrouw!

In 2022 kwam de functie van praktijkondersteuner bij Dana Centrum op mijn pad. Daphne kende ik nog van het WKZ en al vrij snel was onze samenwerking beklonken. Ik heb een jaar lang bij Dana als praktijk ondersteuner gewerkt. Daar was ik aanspreekpunt voor de zwangeren, agenda-beheer voor de vroedvrouwen etc. Dat was heel fijn werk en ook om de deur achter je dicht te kunnen trekken en ’s avonds thuis zijn voor mijn gezin. Het was even fijn om een stapje terug te doen in deze periode.

“Maar ja, mijn échte liefde zat toch in de wachtkamer, bij de zwangere vrouwen.” En dat voelden ze bij Dana ook. Regelmatig kwam dan de vraag: “Zeg Ellis, zou je je niet bij het verloskundigenteam willen voegen?”

Het bleef kriebelen en na goed overleg met het thuisfront, gunden iedereen mijn carrière weer. “Mijn kinderen zijn inmiddels 18, 16, 14 en 10. Dus die redden zich inmiddels al wel wat meer gelukkig. Al is het soms nog een beetje wennen voor iedereen.”


Eigenlijk ben ik altijd al een Dana Vroedvrouw geweest”


Wat maakt Dana Centrum zo bijzonder?

“De tijd die je hebt voor de zwangeren en hun partner. Als iemand mij belt weet ik meteen wie het is, hoe ze eruit ziet, wie de partner is. De cliënten zijn hier allesbehalve een nummer.”

“Eigenlijk ben ik altijd al wel een vroedvrouw van Dana geweest. Maar in het ziekenhuis of bij een reguliere verloskundigenpraktijk was er gewoonweg niet de ruimte om die extra zorg te geven. Ik ben van mening: Als iemand mij nodig heeft, dan blijf ik. Gelukkig is dit bij Dana gewoon standaard. Zo zou de standaard geboortezorg toch moeten zijn in mijn ogen.”

Warm bad

“Ook de samenwerking onderling met de collega’s is zo fijn. Het is echt een warm bad, waarin je volledig jezelf kunt zijn. Dat is heerlijk.”

Wat is het mooiste van je werk?

“Wat ik zo speciaal vind is de band die je opbouwt met de zwangere en de partner. Ik hou echt van ‘mijn’ zwangeren. Ik ben betrokken, open en durf me kwetsbaar op te stellen. Daarmee nodig je de ander ook uit om kwetsbaar te zijn.”

“Juist tijdens de zwangerschap, een periode waarin je je ongelooflijk kwetsbaar kunt voelen is het belangrijk je verhaal kwijt te kunnen, jezelf te uiten. Ik denk dat het je in staat stelt om je eigen behoeften en grenzen te respecteren. Door jezelf toe te staan om kwetsbaar te zijn, kun je beter voor jezelf zorgen en de nodige rust en ontspanning vinden.”

IPT in de toekomst

Ellis is op dit moment nog geen IPT-Practitioner. “Ik wil hier zeker meer over leren om dit in de praktijk toe te passen, dus ik ga volgend jaar ook de opleiding doen’. Onlangs zelf een IPT-sessie ervaren, ondanks dat ik weinig tot geen klachten ervaarde was ik verbaasd wat voor impact de sessie had. Ik was vanaf dat moment écht helemaal om. Voelde de spanning uit het bekken glijden en ben daarna zoveel meer geaard. Dit moet eigenlijk elke vrouw ervaren.”

“IPT kan mijns inziens veel betekenen. Als eerste om het voelen van je bekken en welke mogelijkheden dit heeft. Veel vrouwen ervaren toch een angst zeker bij eerste kindje. Zo van, past mijn kindje wel door mijn bekken?

Daarnaast kan IPT ook heel veel betekenen op het gebied van traumaverwerking. Ik heb uit de praktijk zelf van dichtbij gezien wat voor stappen er gemaakt worden na de IPT-sessies. Dat is echt bijzonder. In ben er van overtuigd dat deze vrouwen beter aan hun moederschap beginnen, zonder de ballast van eerdere ervaringen.”

Ellis van Renterghem